Η ψωρίαση είναι μια ασθένεια κατά την οποία το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται κατά λάθος στα υγιή κύτταρα του δέρματος. Αυτό προκαλεί το σχηματισμό φολιδωτών πλακών στην επιφάνειά του, οι οποίες μπορεί να είναι πολύ φαγούρα και ακόμη και επώδυνες. Μερικές φορές η ασθένεια συνοδεύεται από φλεγμονή των αρθρώσεων και των ματιών.
Τι είναι η ψωρίαση;
Η ψωρίαση είναι μια χρόνια αυτοάνοση νόσος που προκαλεί το σχηματισμό κόκκινων, φολιδωτών μπαλωμάτων στην επιφάνεια του δέρματος. Συχνά αναφέρονται ως πλάκες.
Η ψωρίαση δεν μπορεί να μολυνθεί - είναι αυτοάνοσο νόσημα και όχι μολυσματικό νόσημα.
Η ψωρίαση χαρακτηρίζεται από φλεγμονή του δέρματος και ασυνήθιστα γρήγορη ανάπτυξη και αποβολή των κυττάρων (κερατινοκύτταρα) που αποτελούν την κεράτινη στοιβάδα - την επιδερμίδα. Συνήθως ανανεώνεται πλήρως μέσα σε ένα μήνα, αλλά σε άτομα με ψωρίαση αυτή η διαδικασία επιταχύνεται αρκετές φορές και εμφανίζεται κατά μέσο όρο σε 3-4 ημέρες.
Εκτός από τη βλάβη του δέρματος, η ασθένεια οδηγεί σε φλεγμονή των αρθρώσεων (σε περίπου 30% των περιπτώσεων). Λίγο λιγότερο συχνά - στο 10% των περιπτώσεων - η ψωρίαση οδηγεί σε φλεγμονή του ραγοειδούς χιτώνα (ραγοειδίτιδα).
Επιπολασμός της ψωρίασης
Η ψωρίαση προσβάλλει συχνότερα άτομα ηλικίας μεταξύ 15 και 35 ετών, αλλά γενικά η νόσος μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Η πρώτη κορύφωση της έναρξης της παθολογίας εμφανίζεται στην ηλικία των 15-20 ετών, η δεύτερη στην ηλικία των 55-60 ετών.
Κατά μέσο όρο, η ψωρίαση επηρεάζει περίπου το 1-2% των ανθρώπων παγκοσμίως. Στη χώρα μας, σύμφωνα με τις κλινικές συστάσεις του Υπουργείου Υγείας, το 2021 ο επιπολασμός της νόσου ήταν 243, 7 περιπτώσεις ανά 100. 000 κατοίκους.
Τύποι ψωρίασης
Όπως πολλές χρόνιες παθήσεις, η ψωρίαση διαφοροποιείται ανάλογα με τα στάδια, τη σοβαρότητα και τη μορφή εκδήλωσης.
Σιγά σιγά
Η ψωρίαση έχει τρία στάδια: προοδευτικό, στατικό και παλινδρόμηση (ύφεση).
ΣΕπροοδευτικό στάδιοΚόκκινες κηλίδες εμφανίζονται στο δέρμα. Όταν συγχωνεύονται, σχηματίζουν μεγάλες φολιδωτές πλάκες με έντονα κόκκινα περιγράμματα στις άκρες - αυτό ονομάζεται ερυθηματώδες ερύθημα. Ερυθρότητα του δέρματος που προκαλείται από τη διαστολή των τριχοειδών αγγείων και τη ροή του αίματος. στέμμα ή στέμμα. Οι νέες πλάκες προκαλούν πολύ φαγούρα και μπορεί να είναι επώδυνες.
Οι τραυματισμένες περιοχές του δέρματος είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες στο σχηματισμό νέων κηλίδων: μια ψωριασική πλάκα μπορεί γρήγορα να αναπτυχθεί σε σημείο τριβής (π. χ. στα ρούχα), καθώς και στην περιοχή μιας γρατσουνιάς ή γρατζουνιάς. Οι γιατροί αποκαλούν αυτό το φαινόμενο φαινόμενο Koebner.
Αυτό το φαινόμενο, που ονομάζεται επίσης «ισόμορφη αντίδραση», ανακαλύφθηκε το 1872 από τον Γερμανό δερματολόγο Heinrich Koebner.
Σταθερό στάδιο- Φάση σταθεροποίησης. Οι πλάκες σταματούν να αναπτύσσονται αλλά συνεχίζουν να ενοχλούν και να ξεφλουδίζουν. Νέα εξανθήματα και κηλίδες συνήθως δεν εμφανίζονται.
Φάση παλινδρόμησηςεμφανίζεται όταν τα συμπτώματα της ψωρίασης αρχίζουν να εξαφανίζονται. Το ξεφλούδισμα εξαφανίζεται, οι πλάκες γίνονται πιο ελαφριές και επίπεδες. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης τα συμπτώματα μειώνονται.
Κατά σοβαρότητα
Για να αξιολογήσουν τη σοβαρότητα της ψωρίασης, οι γιατροί χρησιμοποιούν το σύστημα Ψωρίασης Περιοχής και Δείκτης Σοβαρότητας (PASI), ένας δείκτης για την αξιολόγηση της σοβαρότητας και του επιπολασμού της ψωρίασης. Απαιτεί επαγγελματική ανάλυση παραμέτρων όπως η σοβαρότητα του ερυθήματος, η διήθηση, η αποκόλληση και ο υπολογισμός της περιοχής του δέρματος που επηρεάζεται από τα εξανθήματα.
Ανάλογα με τα αποτελέσματα της εξέτασης, οι γιατροί διακρίνουν ανάμεσα σε ήπια, μέτρια και σοβαρή πορεία της νόσου.
Κατά σχήμα
Ανάλογα με τις κλινικές εκδηλώσεις, διακρίνονται διάφορες κύριες μορφές ψωρίασης: χυδαία, αντίστροφη, σμηγματορροϊκή, εξιδρωματική, εντερική, φλυκταινώδης ψωρίαση παλαμών και πελμάτων, καθώς και ψωριασική ερυθροδερμία.
Χυδαία (κοινή) ψωρίαση- μία από τις πιο κοινές μορφές, που αντιπροσωπεύει περίπου το 90% όλων των περιπτώσεων της νόσου. Αρχικά εμφανίζονται κόκκινες κηλίδες στο δέρμα, οι οποίες μέσα σε λίγες μέρες μετατρέπονται σε κυρτές, φολιδωτές πλάκες. Καθώς οι πλάκες αναπτύσσονται, συνενώνονται σε μεγάλες, κνησμώδεις, φολιδωτές βλάβες. Τότε η κατάσταση μπαίνει στη φάση της σταθεροποίησης και της ύφεσης: οι εκδηλώσεις της νόσου υποχωρούν προσωρινά και η ευημερία του ατόμου βελτιώνεται.
Τα πιο κοινά σημεία όπου εμφανίζεται η κοινή ψωρίαση είναι οι εκτείνοντες μύες (εξωτερικό τμήμα) του δέρματος των αγκώνων και των γονάτων. Οι βλάβες εμφανίζονται επίσης στο σώμα και στο τριχωτό της κεφαλής.
Η κοινή ψωρίαση στο εξωτερικό μέρος του αγκώνα
Αντίστροφη ("αντίστροφη") ψωρίασητρέχει ως συνήθως. Η μόνη διαφορά είναι η εντόπιση των βλαβών: δεν εμφανίζονται στον εκτεινόμενο μυ (εξωτερικό τμήμα) των γονάτων και των αγκώνων, αλλά στον καμπτήρα (εσωτερικό τμήμα), δηλαδή κάτω από το γόνατο, κάτω από τις μασχάλες και στον αγκώνα. περιοχή, καθώς και στο λαιμό, τα βλέφαρα, τον αφαλό, τις πτυχές της βουβωνικής χώρας. Το δέρμα σε αυτές τις περιοχές είναι πιο ευαίσθητο, υγρό και τρίβεται στα ρούχα πιο συχνά. Για το λόγο αυτό, μπορεί να υπάρχει περισσότερος κνησμός από ότι στη συνηθισμένη μορφή της νόσου, αλλά το ξεφλούδισμα σε αυτές τις περιοχές είναι λιγότερο έντονο.
Σμηγματορροϊκή ψωρίασηπροχωρά κανονικά, αλλά οι εστίες του βρίσκονται σε σημεία με μεγάλο αριθμό σμηγματογόνων αδένων. Αυτά είναι το τριχωτό της κεφαλής, οι πτυχές πίσω από το αυτί, τα μάγουλα και η ρινοχειλική περιοχή του προσώπου, του μετώπου, του στήθους και της πλάτης (κυρίως το πάνω μέρος).
Σμηγματορροϊκή ψωρίαση στο τριχωτό της κεφαλής
Εξιδρωματική ψωρίαση- ένα είδος ασθένειας κατά την οποία εκτός από ξεφλούδισμα εμφανίζεται και εξίδρωμα στη βλάβη. Είναι ένα υγρό που περιέχει πρωτεΐνη, μερικά αιμοσφαίρια και άλλες ουσίες. Σε περίπτωση φλεγμονής, το εξίδρωμα μπορεί να απελευθερωθεί από τα τριχοειδή αγγεία.
Στην εξιδρωματική μορφή της νόσου, η κρούστα στην επιφάνεια των πλακών είναι συνήθως πυκνή, γκριζοκίτρινη και μερικές φορές ελαφρώς υγρή. Αυτός ο τύπος ψωρίασης εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα με ενδοκρινικές διαταραχές: νόσο του θυρεοειδούς, σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 ή παχυσαρκία.
Εντερική ψωρίασηΕμφανίζεται όχι ως πλάκα στο δέρμα, αλλά ως πολυάριθμες βλατίδες - διογκωμένες κηλίδες έντονο κόκκινου χρώματος με ξεφλούδισμα στο κέντρο. Το μέγεθος των βλατίδων μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ περίπου 1 και 10 mm. Καλύπτουν κυρίως τον κορμό, τα χέρια και τα πόδια.
Η εντερική ψωρίαση εμφανίζεται συνήθως σε παιδιά μετά από στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις (π. χ. αμυγδαλίτιδα). Είναι ελαφρώς πιο θεραπεύσιμο από άλλους τύπους ψωρίασης, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να εξελιχθεί στην κοινή (χυδαία) μορφή.
Φλυκταινώδης ψωρίασηχαρακτηρίζεται από την εμφάνιση πολλαπλών φλύκταινων σε κόκκινο, ερυθηματώδες φόντο. Οι φλύκταινες είναι δομές που μοιάζουν πολύ με τα σπυράκια. Μια τέτοια ψωρίαση μπορεί να είναι αποτέλεσμα μολυσματικών ασθενειών, στρες, ορμονικής ανισορροπίας, ακατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής ή ανεπαρκούς χρήσης αλοιφών. Στις κόκκινες κηλίδες σχηματίζονται αρχικά πολυάριθμες φλύκταινες. Στη συνέχεια συγχωνεύονται για να σχηματίσουν ένα μεγάλο πυώδες σημείο (ή «πυώδη λίμνη»).
Η γενικευμένη μορφή της φλυκταινώδους ψωρίασης είναι δύσκολο να ανεχθεί: με κρίσεις πυρετού, αδυναμία και έντονο πόνο και κάψιμο του δέρματος. Ταυτόχρονα, μπορεί να παρατηρηθούν αλλαγές στα νύχια και πόνος στις αρθρώσεις.
Ψωρίαση παλαμών και πελμάτων- Τυπικά εξανθήματα ψωρίασης εμφανίζονται στην περιοχή των παλάμων και των πελμάτων, σπανιότερα εμφανίζονται με τη μορφή εντοπισμένης φλυκταινώδους ψωρίασης. Μπορεί επίσης να επηρεάσει και να παραμορφώσει τα νύχια – κάνοντάς τα πιο παχιά, θολά και ανομοιόμορφα.
Ψωρίαση στην παλάμη
Ερυθροδερμική ψωρίασηΕίναι αρκετά σπάνια και θεωρείται εξαιρετικά σοβαρή μορφή της νόσου. Περίπου το 90% του σώματος είναι κόκκινο, εμφανίζεται έντονος κνησμός και πόνος και το δέρμα πρήζεται και ξεφλουδίζει. Η θερμοκρασία συχνά αυξάνεται και οι λεμφαδένες φλεγμονώνονται.
Συνήθως, αυτός ο τύπος ψωρίασης είναι αποτέλεσμα έξαρσης άλλης μορφής της νόσου λόγω ακατάλληλης θεραπείας ή δυσμενών περιβαλλοντικών παραγόντων (για παράδειγμα, ηλιακό έγκαυμα σε προχωρημένη κοινή ψωρίαση, ανεπαρκής χρήση ερεθιστικών εξωτερικών παραγόντων ή ενδοφλέβια χορήγηση γλυκοκορτικοστεροειδών).
Συμπτώματα ψωρίασης
Οι εκδηλώσεις της ψωρίασης ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο της νόσου και τη σοβαρότητα.
Κοινά συμπτώματα και σημεία ψωρίασης:
- κόκκινα, ανυψωμένα, φολιδωτά μπαλώματα στο δέρμα.
- κνησμός στην περιοχή της φλεγμονής και του ξεφλουδίσματος.
- Αλλαγές στα νύχια: έγκαιρες εντυπώσεις, πάχυνση και θρυμματισμός της πλάκας, αποκόλλησή της.
- Πόνος στις αρθρώσεις (μερικές φορές).
Για ακριβή διάγνωση, πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν εξειδικευμένο ειδικό - έναν δερματολόγο.
Ο μηχανισμός ανάπτυξης της ψωρίασης
Η ψωρίαση είναι μια αυτοάνοση ασθένεια.
Όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα συνδέονται με δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Κανονικά, «σαρώνει» το σώμα όλο το εικοσιτετράωρο και αναζητά παθογόνα κύτταρα χρησιμοποιώντας ξένα μόρια πρωτεΐνης που τα διακρίνουν από τα «κανονικά» κύτταρα του σώματος.
Μόλις εντοπιστούν ξένα μόρια πρωτεΐνης, το ανοσοποιητικό σύστημα ενεργοποιεί ειδικά ανοσοκύτταρα - Τ λεμφοκύτταρα, τα οποία πρέπει να καταστρέψουν τον εχθρό.
Αλλά για μερικούς ανθρώπους, το σύστημα αναγνώρισης φίλου-εχθρού θα μπορούσε να χαλάσει. Ως αποτέλεσμα, το ανοσοποιητικό σύστημα αρχίζει να επιτίθεται σε υγιή κύτταρα μεμονωμένων οργάνων ή ιστών, προκαλώντας φλεγμονή στις θέσεις τους και βλάπτοντας με κάθε δυνατό τρόπο το σώμα του, το οποίο υποτίθεται ότι προστατεύει.
Δείτε τι συμβαίνει με την ψωρίαση: Το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στο δέρμα. Ενεργοποιεί τα Τ-λεμφοκύτταρα και τα «τοποθετεί» στα κύτταρα του δέρματος Μόλις φτάσουν στον προορισμό τους, τα Τ-λεμφοκύτταρα απελευθερώνουν ουσίες που προκαλούν φλεγμονή – κυτοκίνες Προκαλούν τα πρώτα συμπτώματα: ερυθρότητα, πρήξιμο, φαγούρα.
Στην ψωρίαση, τα κύτταρα του δέρματος διαιρούνται πολλές φορές πιο γρήγορα, με αποτέλεσμα να ξεφλουδίζουν και να ξεφλουδίζουν.
Υπό την επίδραση των κυτοκινών, αναπτύσσεται μια φλεγμονώδης διαδικασία και τα κύτταρα του δέρματος αρχίζουν να διαιρούνται ενεργά - έτσι συμβαίνει το ενεργό ξεφλούδισμα και σχηματίζεται μια κυρτή πλάκα.
Δεδομένου ότι η διαδικασία της κυτταρικής ανανέωσης επιταχύνεται σχεδόν δεκαπλάσια, τα κύρια κύτταρα της επιδερμίδας (κερατινοκύτταρα) δεν έχουν χρόνο να σχηματιστούν σωστά. Και επομένως δεν μπορούν να εκπληρώσουν τη λειτουργία φραγμού τους.
Ως αποτέλεσμα, η κεράτινη στιβάδα γίνεται διαπερατή και δεν προστατεύει πλέον τα βαθύτερα στρώματα του δέρματος από τις περιβαλλοντικές επιρροές και την απώλεια υγρασίας. Όλα αυτά οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερη φλεγμονή.
Μέχρι να ηρεμήσει το ανοσοποιητικό σύστημα, η ασθένεια εξελίσσεται και τα συμπτώματα αυξάνονται.
Αιτίες Ψωρίασης
Οι ακριβείς λόγοι για τους οποίους αναπτύσσεται η ψωρίαση δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητοί. Ωστόσο, πολλές μελέτες συμφωνούν ότι η ανάπτυξη της ψωρίασης σχετίζεται με τη γενετική καθώς και με τον τρόπο ζωής, τις συννοσηρότητες και τους δυσμενείς περιβαλλοντικούς παράγοντες.
γενεσιολογία
Η ασθένεια συχνά μεταδίδεται από τους γονείς στα παιδιά. Η ψωρίαση σχετίζεται κυρίως με το γονίδιο HLA-C. Κωδικοποιεί μια πρωτεΐνη που επιτρέπει στο ανοσοποιητικό σύστημα να αναγνωρίσει τα δικά του (αβλαβή) κύτταρα.
Σε ασθενείς με ψωρίαση, οι γιατροί εντοπίζουν έναν ειδικό γενετικό δείκτη στο γονίδιο HLA-C πιο συχνά από ό, τι σε άλλα άτομα - το HLA-Cw6. Ωστόσο, η παρουσία του δείχνει μόνο μια προδιάθεση για τη νόσο. Δεν έχουν απαραίτητα ψωρίαση όλα τα άτομα με τον δείκτη HLA-Cw6 και δεν έχουν αυτή τη γενετική αλλαγή όλοι οι ασθενείς που έχουν διαγνωστεί με τη νόσο.
τρόπο ζωής
Θεωρείται ότι η συνεχής βλάβη στο δέρμα, η συχνή τριβή, το ηλιακό έγκαυμα και η υποθερμία μπορούν να πυροδοτήσουν την ανάπτυξη της νόσου. Ειδικά αν υπάρχει κληρονομική προδιάθεση με τη μορφή του γενετικού δείκτη HLA-Cw6 ή εάν στενοί συγγενείς πάσχουν από ψωρίαση.
Άλλοι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν το συνεχές στρες, την κατάχρηση αλκοόλ και το κάπνισμα - όλα αυτά έχουν επιζήμια επίδραση στον μεταβολισμό, στη λειτουργία των εσωτερικών οργάνων και στο ανοσοποιητικό σύστημα.
Συνοδευτικές παθολογίες
Μερικοί τύποι ψωρίασης, όπως: Β. Η εντερική ψωρίαση, μπορεί να εμφανιστεί μετά από στρεπτοκοκκική λοίμωξη.
Επιπλέον, ο κίνδυνος παθολογίας είναι αυξημένος σε άτομα με αυτοάνοσα νοσήματα. Αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, διαβήτη τύπου 1, νόσο του Crohn, συστηματικό ερυθηματώδη λύκο και ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Σε τέτοιες ασθένειες, ο γενικός μηχανισμός του ανοσοποιητικού συστήματος διαταράσσεται: αντιλαμβάνεται ορισμένα από τα δικά του κύτταρα ως κάτι ξένο, αντιδρά με φλεγμονή και τα καταστρέφει. Αντίστοιχα, αυξάνεται ο κίνδυνος να προσθέσει λανθασμένα περισσότερα κελιά στη «μαύρη λίστα».
Επιπλοκές της ψωρίασης
Η ψωρίαση προκαλείται από δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και χρόνια συστηματική φλεγμονή. Προκύπτει λόγω της συνεχούς επιθετικότητας των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος προς τον υγιή ιστό.
Οι αυτοάνοσες διεργασίες χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι μπορούν να εξαπλωθούν: το ανοσοποιητικό σύστημα είναι σε θέση να προσθέσει άλλα υγιή κύτταρα στη λίστα των «εχθρών» ανά πάσα στιγμή.
Για παράδειγμα, στο φόντο της ψωρίασης, η νόσος του Crohn ή η ελκώδης κολίτιδα μπορεί να αναπτυχθεί όταν το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται κατά λάθος στον ιστό της γαστρεντερικής οδού.
Εκτός από τα αυτοάνοσα νοσήματα, τα άτομα με ψωρίαση είναι ευαίσθητα σε διάφορες ενδοκρινικές παθολογίες (μεταβολικό σύνδρομο, παχυσαρκία, διαβήτης τύπου 2), καρδιαγγειακά νοσήματα (υπέρταση, καρδιακή προσβολή) και άλλες δυσλειτουργίες εσωτερικών οργάνων. Όλα αυτά συνδέονται με μια χρόνια φλεγμονώδη διαδικασία που επηρεάζει τα επίπεδα των ορμονών και διαταράσσει τον φυσιολογικό μεταβολισμό.
Μια ξεχωριστή επιπλοκή είναι η ψωριασική αρθρίτιδα. Εμφανίζεται σε περίπου 30% των ατόμων με ψωρίαση.
Στην ψωριασική αρθρίτιδα, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στον συνδετικό ιστό οι αρθρώσεις των κάτω άκρων προσβάλλονται συχνότερα. Εμφανίζεται φλεγμονή των δομών της άρθρωσης, το δέρμα στην πληγείσα περιοχή μπορεί να κοκκινίσει, να παρουσιαστεί πρήξιμο και να εμφανιστεί πόνος ή/και δυσκαμψία όταν προσπαθείτε να κάμψετε ή να ισιώσετε την άρθρωση.
Στο 10% των ατόμων με ψωρίαση, η παθολογία εξαπλώνεται στα μάτια και αναπτύσσεται ραγοειδίτιδα. Το χοριοειδές του ματιού φλεγμονώνεται, προκαλώντας μειωμένη όραση και δυσφορία.
Εκτός από τις φυσιολογικές επιπλοκές, η ψωρίαση μπορεί επίσης να επηρεάσει την ψυχική υγεία ενός ατόμου. Οι αλλαγές στην εμφάνιση, η κακή κατάσταση του δέρματος και ο αφόρητος κνησμός μπορεί να προκαλέσουν αμφιβολίες για τον εαυτό τους και να οδηγήσουν σε καταθλιπτική διαταραχή.
Διάγνωση της ψωρίασης
Ένας δερματολόγος διαγιγνώσκει δερματικές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένης της ψωρίασης.
Στο ραντεβού, ο γιατρός θα ρωτήσει για τα συμπτώματα και για πόσο καιρό εμφανίζονται. Μετά θα ρωτήσει τους πιο στενούς του συγγενείς: γονείς, αδέρφια για δερματικές παθήσεις. Με βάση το οικογενειακό ιστορικό, ένας ειδικός μπορεί αμέσως να υποθέσει ότι οι ασθένειες μπορούν να κληρονομηθούν - η ψωρίαση είναι μία από αυτές.
Ο γιατρός θα ρωτήσει επίσης για καταστάσεις που προκαλούν την εμφάνιση νέων εξανθημάτων και επιδείνωση των συμπτωμάτων. Για παράδειγμα, νέες βλάβες ψωρίασης μπορεί να εμφανιστούν μετά από ένα ζεστό μπάνιο ή παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο. Σε ορισμένους ασθενείς, οι πλάκες εμφανίζονται στα σημεία της ένεσης, γρατσουνιές ή μετά από τρίψιμο του δέρματος στα ρούχα - έτσι εκδηλώνεται το φαινόμενο Köbner, χαρακτηριστικό της ψωρίασης.
Ένα σημαντικό σημείο για τη διάγνωση είναι η εξέταση του εξανθήματος. Εάν η κλινική εικόνα είναι ανεπαρκής, ο ειδικός μπορεί να παρατηρήσει το εξάνθημα με την πάροδο του χρόνου και να ζητήσει ιστολογική εξέταση του δέρματος (βιοψία).
Εάν ο γιατρός δεν είναι σίγουρος ότι οι πλάκες στο δέρμα είναι ψωρίαση, θα συνταγογραφήσει βιοψία και ιστολογική εξέταση του δέρματος.
Ιστολογική εξέταση δερματικών και υποδόριων νεοπλασμάτων
Η μελέτη μας επιτρέπει να εντοπίσουμε κακοήθεις αλλαγές στον ιστό των όγκων του δέρματος (κίλοι, θηλώματα, κονδυλώματα, κηλίδες ηλικίας). Για ανάλυση χρησιμοποιείται υλικό που λαμβάνεται μέσω βιοψίας ή κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένας ειδικός μπορεί να εξετάσει την τριάδα της ψωρίασης, τα κύρια διαγνωστικά σημάδια της ψωρίασης.
Αρχικά, ο δερματολόγος παίρνει μια γυάλινη τσουλήθρα ή ένα νυστέρι και αρχίζει να ξύνει απαλά την επιφάνεια της πλάκας. Ένα ελαφρύ ξεφλούδισμα των υπόλευκων λεπιών από την επιφάνεια ή το φαινόμενο του αποχρωματισμού της στεαρίνης είναι το πρώτο σημάδι του Τριασικού.
Αφού αφαιρεθούν όλες οι κρούστες, η επιφάνεια της πλάκας γίνεται λεία, γυαλιστερή και ελαφρώς υγρή. Αυτό είναι το δεύτερο σημάδι της τριάδας – τελικής ταινίας.
Εάν ο γιατρός συνεχίσει να ξύνει την περιοχή, εμφανίζεται ακριβής αιμορραγία στην επιφάνεια, που ονομάζεται σύνδρομο Auspitz ή αιματηρή δροσιά, που είναι το τρίτο σημάδι της τριάδας της ψωρίασης.
Μετά από εξέταση και αναμνησία, ο γιατρός θα συνταγογραφήσει εργαστηριακές εξετάσεις. Γενικά συνιστάται η διεξαγωγή κλινικής εξέτασης αίματος - αυτό αντικατοπτρίζει τη γενική κατάσταση της υγείας. Ο ασθενής παραπέμπεται επίσης για βιοχημεία αίματος. Σας επιτρέπει να αξιολογήσετε τη λειτουργία των εσωτερικών οργάνων και του μεταβολισμού - με παρατεταμένη πορεία, η ψωρίαση μπορεί να προκαλέσει παθολογίες του καρδιαγγειακού και ενδοκρινικού συστήματος.
Συχνά συνταγογραφείται γενική εξέταση ούρων. Οι ασθένειες του ουροποιητικού συστήματος μπορεί να επηρεάσουν τη συνταγογράφηση ορισμένων φαρμάκων.
Μια γενική εξέταση ούρων περιλαμβάνει φυσική και χημική εξέταση των ούρων (χρώμα, πυκνότητα, σύνθεση) και μικροσκοπική εξέταση του ιζήματος τους. Μια γενική εξέταση ούρων συνταγογραφείται για τον έλεγχο της κατάστασης του σώματος και την ανίχνευση παθολογιών του ουροποιητικού συστήματος, του γαστρεντερικού συστήματος, των ενδοκρινικών, μολυσματικών και φλεγμονωδών ασθενειών.
Για τον ίδιο λόγο, συνταγογραφούνται εξετάσεις για HIV και ηπατίτιδα σύμφωνα με κλινικές συστάσεις. Στο πλαίσιο αυτών των λοιμώξεων, η ασθένεια μπορεί να είναι πιο σοβαρή.
Οι γυναίκες θα πρέπει επίσης να κάνουν ένα τεστ εγκυμοσύνης για να προετοιμαστούν για θεραπεία - για παράδειγμα, μια εξέταση αίματος για βήτα-hCG. Το γεγονός είναι ότι πολλά συστηματικά φάρμακα που συνταγογραφούνται συχνότερα για τη θεραπεία της ψωρίασης και έχουν καλό αποτέλεσμα αντενδείκνυνται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Η μελέτη σάς επιτρέπει να διαγνώσετε την εγκυμοσύνη στα αρχικά στάδια και να εντοπίσετε τις επιπλοκές της. Στην τεχνητή έκτρωση, χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της διαδικασίας. Στην ογκολογία - για τη διάγνωση όγκων που παράγουν ορμόνες.
Εάν παραπονιέστε για πόνο στις αρθρώσεις, ο γιατρός θα παραπέμψει επίσης τον ασθενή για μαγνητική τομογραφία, αξονική τομογραφία ή ακτινογραφία για να επιβεβαιώσει ή να αποκλείσει την ψωριασική αρθρίτιδα. Εάν επιβεβαιωθεί η φλεγμονή των αρθρώσεων, ο δερματολόγος θα συστήσει εξέταση από ρευματολόγο.
Θεραπεία της ψωρίασης
Εάν η προσβεβλημένη περιοχή του δέρματος είναι μικρή, οι ασθενείς συνταγογραφούνται τοπικές κρέμες ή αλοιφές κορτικοστεροειδών. Καταστέλλουν τη φλεγμονή και μειώνουν τις εκδηλώσεις της νόσου.
Επιπλέον, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει τοπικά ανάλογα βιταμίνης Α ή βιταμίνης D. Τέτοια φάρμακα ανακουφίζουν από τη φλεγμονή, επιταχύνουν την αποβολή της κεράτινης στιβάδας του δέρματος και επιβραδύνουν την ανάπτυξη των ψωριασικών πλακών. Επίσης, συνιστάται η χρήση ενυδατικών δερμάτων από τη σειρά δερματοκαλλυντικών του φαρμακείου.
Η ήπια ψωρίαση αντιμετωπίζεται συχνά με τοπικές αλοιφές και κρέμες.
Για μέτρια έως σοβαρή ψωρίαση, μπορεί να απαιτείται συστηματική θεραπεία - με τη μορφή κλασικών ανοσοκατασταλτικών και γενετικά τροποποιημένων βιολογικών φαρμάκων με τη μορφή δισκίων ή υποδόριων ενέσεων. Έχουν έντονο αποτέλεσμα, αλλά απαιτούν προσεκτική εξέταση πριν από τη χρήση.
Τα συστηματικά γλυκοκορτικοστεροειδή για την ψωρίαση αντενδείκνυνται και μπορούν να συνταγογραφηθούν από γιατρό μόνο σε ορισμένες (εξαιρετικά δύσκολες) καταστάσεις και στο νοσοκομείο. Διαφορετικά, μια τέτοια θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική επιδείνωση της κατάστασης.
Η ψωρίαση αντιμετωπίζεται επίσης με φωτοθεραπεία: υπεριώδες φως συγκεκριμένου φάσματος κατευθύνεται στις πλάκες. Πολλές πρακτικές φυσικοθεραπείας έχουν ειδικά φώτα για αυτό το είδος θεραπείας.
Η πιο σύγχρονη και αποτελεσματική μέθοδος για την αντιμετώπιση της ψωρίασης είναι τα μονοκλωνικά αντισώματα (γενετική βιολογική θεραπεία). Αυτά τα φάρμακα μπορούν να εμποδίσουν ορισμένα στάδια της φλεγμονώδους απόκρισης, για παράδειγμα ορισμένες κυτοκίνες, κυτοκίνες, πρωτεΐνες που παράγονται κυρίως από τα προστατευτικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που προκαλούν φλεγμονή και ανάπτυξη πλάκας στην ψωρίαση.
Πρόληψη της ψωρίασης
Δεν υπάρχει συγκεκριμένη πρόληψη που θα μπορούσε να αποτρέψει την ανάπτυξη της ψωρίασης.
Γενικά, συνιστάται ένας υγιεινός τρόπος ζωής: αποφύγετε το αλκοόλ και το κάπνισμα, κάντε αθλήματα και ακολουθήστε μια υγιεινή, ισορροπημένη διατροφή.
Τα άτομα των οποίων οι συγγενείς πάσχουν από ψωρίαση θα πρέπει να προσέχουν περισσότερο το δέρμα τους: να ενυδατώνουν τακτικά, να αποφεύγουν την υποθερμία, την παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο και επίσης να επισκέπτονται σολάριουμ. Τα τατουάζ δεν συνιστώνται εάν έχετε κληρονομική προδιάθεση για ψωρίαση.
πρόβλεψη
Όπως όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα, η ψωρίαση είναι μια χρόνια παθολογία. Είναι αδύνατο να θεραπευθεί πλήρως η ψωρίαση.
Ωστόσο, η έγκαιρη και σωστά επιλεγμένη θεραπεία μπορεί να επιτρέψει στον ασθενή να επιτύχει μακροχρόνια ύφεση - μια περίοδο ασυμπτωματικής νόσου.
Συχνές ερωτήσεις
Πώς μεταδίδεται η ψωρίαση;
Η ψωρίαση δεν μπορεί να μολυνθεί. Είναι μια αυτοάνοση ασθένεια - εμφανίζεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου αποτυγχάνει και κατά λάθος επιτίθεται στα κύτταρα του δέρματος. Η ασθένεια έχει κληρονομική (γενετική) προδιάθεση, δηλαδή μπορεί να είναι κληρονομική.
Πώς εκδηλώνεται η ψωρίαση;
Στις περισσότερες περιπτώσεις ψωρίασης εμφανίζονται μεγάλες κόκκινες, φολιδωτές πλάκες στην επιφάνεια του δέρματος. Μπορεί να είναι πολύ φαγούρα και ακόμη και επώδυνα. Τα ψωριασικά μπαλώματα εμφανίζονται πιο συχνά στους αγκώνες, τα γόνατα, τον κορμό και το τριχωτό της κεφαλής.
Ποιος γιατρός αντιμετωπίζει την ψωρίαση;
Ένας δερματολόγος αντιμετωπίζει την ψωρίαση.
Μπορούν τα άτομα με ψωρίαση να ενταχθούν στο στρατό;
Με ήπια μορφή ψωρίασης, μπορούν να ταξινομηθούν στην κατηγορία Β - ένας στρατεύσιμος με μέτρια ή σοβαρή ψωρίαση μπορεί να θεωρηθεί ακατάλληλος για στρατιωτική θητεία .